انفلونزا یک بیماری ویروسی است که دستگاه تنفسی بدن (بینی، ریه ها و گلو) را درگیر می کند. احتمال ابتلا به این بیماری در کودکان، سالمندان، زنان باردار، افرادی که دچار نقص و یا ضعف سیستم ایمنی هستند و نیز افرادی که دچار بیماری های مزمن هستند بیشتر است. شاید در نگاه اول به نظر بیاید که انفلونزا چیزی شبیه به یک سرماخوردگی است اما باید توجه کنیم که انفلونزا برخلاف سرماخوردگی (که به آرامی در بدن پیشروی و ظاهر می شود) یک مرتبه در بدن بروز می کند. همچنین شدت بیماری آنفلونزا بیشتر از یک سرماخوردگی ساده است.

جهت پیشگیری از ابتلا به این بیماری واکسن انفلونزا تزریق شود. البته واکسیناسیون به صورت ۱۰۰% از ابتلا به انفلونزا جلوگیری نمی کند اما احتمال ابتلا به آن را کاهش می دهد. شستشوی مداوم دست ها (حداقل هر بار ۱۵ ثانیه به طول انجامد) و قرار نگرفتن در اماکن شلوغ و پرجمعیت در زمان پیک ابتلا به انفلونزا و تغذیه ی مناسب از راه های دیگری است که می تواند احتمال ابتلا به انفلونزا را کاهش دهد.

واکسن آنفولانزا محتوی آنتی ژن های سطحی ویروس آنفولانزا است.شکل دارویی این واکسن به صورت سوسپانسیون در سرنگ های آماده مصرف و به شکل مایع شفاف و بی رنگ در سرنگ های تک دوز است.

موارد مصرف:

برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا به خصوص در افرادی که در صورت ابتلا به آنفولانزا در معرض خطر بروز عوارض آن قرار دارند،توصیه می شود . واکسیناسیون به خصوص برای بیماران زیر با در نظر گرفتن سیاست های ملی ایمن سازی توصیه می شود.

. افراد با سن 65 سال و بالاتر، بدون در نظر گرفتن شرایط جسمانی آنها.
. بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری های مزمن ریوی یا قلبی شامل آسم.
. بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت.
. بزرگسالان و کودکان مبتلا به اختلالات مزمن عملکرد کلیه.
. بزرگسالان و کودکان مبتلا به نقص سیستم ایمنی ناشی از بیماری ها یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (مانند کورتیکواستروئیدها) یا رادیو تراپی.
. کودکان و نوجوانان شش ماهه تا 18 ساله که ترکیبات محتوی استیل سالیسیلیک اسید (آسپیرین) را برای مدت طولانی مصرف می کنند و به دنبال ابتلا به بیماری آنفولانزا، در معرض خطر ابتلا به سندرم ری  قرار دارند.

میزان و روش تجویز:

مقدار مصرف برای بزرگسالان و کودکان و بزرگ تر از 36 ماه 5/0 میلی لیتر (دوز کامل) است. در کودکان بین شش تا 35 ماه، اطلاعات بالینی محدود بوده و مقادیر 25/0 الی 5/0 میلی لیتر مصرف شده است. کودکانی که برای اولین بار واکسن دریافت می کنند، لازم است بعد از گذشت دست کم چهار هفته، دوباره واکسن دریافت کنند. واکسن به صورت داخل عضلانی یا زیر جلدی عمیق تزریق می شود.

عوارض جانبی:

از عوارض جانبی شایع ناشی از تزریق این واکسن (یک صدم تا یک دهم) می توان به سردرد، تعریق، درد عضلات و مفاصل، تب، ضعف، لرز، خستگی، واکنش های موضعی شامل سرخی، ورم، درد و سختی محل تزریق اشاره کرد. این عوارض معمولاً طی یک تا دو روز بدون درمان برطرف می شود. از واکنش های ناخواسته گزارش شده می توان به اختلالات خون وسیستم لنفاوی، واکنش های آلرژیک شدید، اختلالات سیستم عصبی مثل تشنج و اختلالات عروقی و پوست مثل خارش و کهیر اشاره کرد.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

این واکسن را می توان در دوران شیردهی تجویز کرد. براساس اطلاعات محدود موجود، عوارض ناخواسته مشخصی در ارتباط با تجویز این واکسن در مادر و جنین مشاهده نشده است.این واکسن را می توان در سه ماهه دوم و سوم بارداری تجویز کرد. در زنان بارداری که به دلایل پزشکی، احتمال بروز عوارض ناشی از آنفولانزا در آنها بیشتر است، مصرف این واکسن بدون در نظر گرفتن ماه بارداری توصیه شده است.

ایمنی:

ایمنی سرمی معمولاً بین دو تا سه هفته ایجاد می شود. مدت ایمنی پس از تزریق واکسن بین شش تا 12 ماه است.

واحد روابط عمومی